Ervaring behandeling middenrif/ademhalingsklachten – Peter (53)

Ik ben in juli 2019 geopereerd aan een ernstig lekkende (mitralis)hartklep.

Deze is bij een sportkeuring ontdekt. Ik had hiervan geen klachten. Voor de operatie was ik een bijzonder sportieve recreant: zwemmen, fietsen en vooral hardlopen op een bovengemiddeld niveau. Vanaf dag 1 na de operatie klaagde ik over een zeer beperkte ademhaling en gevoel dat mijn middenrif op slot zat. Daar kwamen maag- en darmklachten bij, terwijl ik die daarvoor nooit had gehad. Hier is vanuit het ziekenhuis weinig aandacht aan besteed. Ook tijdens het revalidatieproces is daar niets mee gedaan.

Dit frustreerde mij enorm. Ik voelde mij niet begrepen en weg gezet als iemand die nog moest accepteren dat hij nu eenmaal hartpatiënt was. Met mijn inbreng over wat ik fysiek merkte en suggesties over ademhalings-middenrifproblemen die niet alleen voortkwamen uit mijn hart werd niets gedaan.

Enige verlichting kwam van behandelingen van borst/nek/rug van fysiotherapeuten/sportmasseurs die ik al voor mijn operatie kende. Deze gaven echter aan de specifieke borst/ademhalingsklachten niet te kunnen behandelen. Na een half jaar en een doorverwijzing naar een sportcardioloog, die ook weinig oog had voor mijn fysieke klachten, was ik inmiddels de wanhoop nabij. Vanuit verzuchting ‘baat het niet, schaadt het niet’ ben ik toen via een sportmaatje bij Nick terecht gekomen. En hoewel Gouda vanuit de regio Utrecht een eindje weg is, wilde ik het toch maar proberen. Daar heb ik geen spijt van.

Ik ben gezien, gehoord en geholpen door Nick. Inmiddels ruim een jaar verder met om de 4-6 weken een behandeling, heb ik letterlijk ruimte gekregen. Mijn lijf voelt steeds meer als vanouds. Stapsgewijs zijn de door mij ervaren beperkingen weggenomen en komt mijn lichaam weer in balans.

Dit gebeurt in een samenspel tussen Nick en mij. Op basis van wat hij ziet en ik vertel/ervaar, vult hij de behandeling in. Ik ben veel meer te weten gekomen over fasciae ofwel bindweefsels en vooral de samenhang daartussen. Bij Nick heb ik de bevestiging gevonden dat mijn klachten niet onoverkomelijk waren als gevolg van mijn hartprobleem en ik “er maar mee moest leren leven”. In mijn beleving heeft mijn lichaam door de (minimaal invasieve) operatie een beschadiging en mogelijk zelfs een trauma (aan de faciaketens) opgelopen. De beschadiging is vanzelfsprekend voor zover het operatiewonden betreft, waaronder inwendige weefsels waarin gesneden is. Maar niet de fysieke reactie waardoor ik helemaal vast ben gaan zitten. Hierdoor ben ik letterlijk in een verkeerde stand komen te staan. Dat werd ook door Nick bij iedere behandeling aangewezen en sloot aan bij mijn eigen waarnemingen over ervaren klachten. Ik stond na de operatie in elkaar gekrompen, met mijn schouders en hoofd naar voren en mijn ribbenkast was op mijn maag gezakt.

Na afloop van de behandelingen stond ik steeds meer gestrekt en rechtop. Nick liet dit ook zien in de spiegel. Na de behandelingen voelde ik me regelmatig licht in mijn hoofd, best vermoeid en had ik het gevoel dat ik een ‘aardappelzak’ was (wiebelig gevoel in mijn romp). Dit kwam doordat de behandelingen de spanning van mijn lijf afhaalden, ruimte in mijn borst/buik creëerden en ik daarna beter kon ademhalen. Ik ondervind steeds minder klachten in mijn buik (waaronder maag/darm), borst, middenrif, nek, rug en lies.

Het in samenhang zien en behandelen van de bindweefsel(keten)s vormt de sleutel tot deze positieve verandering. Verder was het een verademing dat er eindelijk (h)erkenning van mijn klachten was en daar echt iets aan te doen was. Nick heeft daarmee niet alleen fysiek maar ook emotioneel wel wat los gemaakt in mij.

De onbekendheid met de bindweefselketens in mijn borstkas en de daaruit voortkomende restklachten was tot dan een groot gemis in de (na)behandeling van mijn hartklepoperatie. Het is bijzonder jammer dat hier door andere disciplines niets mee wordt gedaan, terwijl er veel meer mensen met mijn klachten moeten zijn.

Ik ben blij dat ik met Nick de weg hieruit heb gevonden en mijn lichaam steeds meer in balans is en ik zelfstandig kan functioneren.